Πέμπτη 26 Φεβρουαρίου 2009

Φρικτός Απαγωγέας


Θα μπω ήσυχα τη νύχτα από το πίσω παράθυρο και θα σας απαγάγω. Θα απαγάγω τον περιποιημένο σκύλο σου και θα ζητήσω λύτρα, θα απαγάγω τα ακριβοπληρωμένα κοσμήματά σου και θα ζητήσω λύτρα, θα απαγάγω τον αποξενωμένο άντρα σου και θα μου δώσεις λύτρα, το απαθές παιδί σου και θα μου δώσεις λύτρα, θα κλέψω την τακτοποιημένη σας ζωή κι εσείς θα παρακαλάτε μέχρι την ώρα που θα σας πω "έλα στις 6 στον τηλεφωνικό θάλαμο με μία κόκκινη βαλίτσα που θα ναι γεμάτη λύτρα". Και αφού τοποθετήσετε τα κολαριστά λεφτά σας στην άγρυπνη τετράγωνη βαλίτσα, θα μπω στη βουλή με μια αχυρένια κλούβα και θα απαγάγω την κυβέρνησή σας. Και ο αντιπρόσωπος του εκπροσώπου του εκπροσώπου του τύπου σας θα κάνει δηλώσεις πάλευκος κι εσείς θα κλαίτε μέσα και έξω από τα παράθυρα σας, τα αξιολύπητα φτηνά παράθυρά σας, και θα θυμάστε τις ένδοξες στιγμές κοινωνικής ευθύνης που στρουμφάκια μπλε και εκδοχές τους σε άλλα χρώματα κάναν χειραψίες γυάλινες και αναλάμβαναν την ευθύνη τους ρίχνοντας γαρύφαλλα από πρώτα τραπέζια πίστα, για να δηλώσουν την επομένη με στραβωμένα δάκρυα κροκοδειλέ τη λύπη και την αμέριστη συμπαράστασή τους. Αηδίες. Ξεχνάτε ρε. Ξεσηκωθήκατε με πέτρες και ξύλα και φωνάξατε και τώρα ακουμπάτε την πλάτη μαλακά πίσω να μη ραγίσει. Και τα θολά σας μάτια στοιχίζονται στην οθόνη και καταπίνουν σκόνη αδιαμαρτύρητα. Και όταν το πίσω παράθυρο ανοίξει γλυκά γλυκά και ο φρικτός απαγωγέας με τη διάφανη κουκούλα εισβάλει στο μουχλιασμένο κουβούκλιο σας, θα γυρίσετε ανάλαφρα πλευρό και θα ζωγραφίσετε στον ύπνο σας την τυφλή σιγουριά σας. Και ο απαγωγέας θα χει καθάρια μάτια, καραμέλες στην τσέπη και δέρμα παιδιού. Γιατί θα ναι παιδί και θα σας απαγάγει. Θα απαγάγω την κυβέρνησή σας και είστε τόσο βλάκες που θα πληρώσετε



*με αφορμή την ιστορία της χθεσινής τετάρτης 25/2/09 του Χρήστου Δημητρίου στο 9 της Ελευθεροτυπίας, στη στήλη Παράξενες Ιστορίες Από Τις Μεγάλες Πόλεις

7 σχόλια:

Artistz είπε...

Θα σου απαντησω με ενα στιχακι και ειμαι σιγουρος πως θα το πιασεις..

''ΑΚΟΥΣΑΜΕ ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ ΚΑΙ ΔΕ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΟΙΜΗΘΟΥΜΕ....''

Πολυ ωραιο το κειμενο σου...
Απαγωγείς ολοι θα γινουμε..νομιμοι απαγωγεις και θα παρουμε πισω τις ζωες μας,που μας της πηραν και μας ζητανε και τα ρέστα...

Και αλλο ενα στιχακι που καθημερινα το σκεφτομαι και εχει γινει καθοδηγητης στη ζωη μου..

ΟΣΟ ΚΑΙ ΑΝ ΧΤΙΖΟΥΝ ΦΥΛΑΚΕΣ ΚΑΙ Ο ΚΛΟΙΟΣ ΣΤΕΝΕΥΕΙ,Ο ΝΟΥΣ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΤΑΡΙΟ ΠΟΥ ΟΛΟ ΘΑ ΔΡΑΠΕΤΕΥΕΙ..'

Γνωστο,χιλιοειπωμενο,αλλα λιγοι το διεκδικαμε στη ζωη μας σαν πραγαμτικοτητα..

Καλημέρα

Artistz είπε...

..διαβάζω τις αναρτησεις σου(..λιγες εχώ προλάβει)..
μου φέρνει στο νου στίχους απο ενα αγαπημενο μου κομματι(.και τραγουδιστή)...

ΜΟΧΑ-ΠΑΥΛΙΔΗΣ
''Κατηφορίζαμε τις θάλασσες παρέα
και τα νησιά μας χαιρετούσαν μεθυσμένα
Μας τραγουδούσανε πουλιά παραδεισένια
ήταν ωραία η ζωή, ήταν ωραία...''

Εχω ενα κόλλημα πες το, οτι διαβάζω να το συνδιαζω με μουσικη στο μυαλο μου...

και εγω χάρηκα πολυ που σε βρήκα..
καλημέρα

mari(z)a είπε...

ΟΣΟ ΚΑΙ ΑΝ ΧΤΙΖΟΥΝ ΦΥΛΑΚΕΣ ΚΑΙ Ο ΚΛΟΙΟΣ ΣΤΕΝΕΥΕΙ,Ο ΝΟΥΣ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΤΑΡΙΟ ΠΟΥ ΟΛΟ ΘΑ ΔΡΑΠΕΤΕΥΕΙ

αυτό ακριβώς!!
καλημέρες Νεφελίτσα μου
well said!
βάζω κουκούλα κι έρχομαι για παρέα!
και στις τσέπες μου έχω και 100 καραμέλες μη σου πω...από τις καλές, τις κλεμμένες από το βάζο της γιαγιάς, όχι τις καμουφλαρισμένες!

mari(z)a είπε...

εκτος του ότι ντρέπομαι φρικτά, έχω και μια τενοντίτιδα που με έχει τσακίσει και δεν παίζω και πολύ καλά με το χέρι κουλο...
άσ'τα να πάνε:P
φιλί μεγάλο, μικρίτσα μου

Ανώνυμος είπε...

Ένα μεγάλο ευχαριστώ που με αφυπνίζεις και μου δίνεις δύναμη να μπω πάλι στον χορό και να αρχίσω να αγωνίζομαι. Ξέρεις εσύ γιατί μιλώ!Το οφείλω σε σένα και σε όλες τις ανήσυχες κόρες και τους ανήσυχους γιους που ευτυχώς μας βγάζετε απ' τη νιρβάνα της άχρωμης και άοσμης "οριμότητάς" μας. Ευχαριστώ

Ανώνυμος είπε...

"Και ο απαγωγέας θα χει καθάρια μάτια, καραμέλες στην τσέπη και δέρμα παιδιού."

Μέρα μεσημέρι θα μπει...αλλά εσείς είστε βαθιά νυχτωμένοι.....


Νεφέλη γεμίζεις τον κόσμο δύναμη....να το ξέρεις!

Στέφανος απ'το πάρκο...

Ανώνυμος είπε...

Μαρίζα δεν χρειάζεσαι κουκούλα. Και οι καραμέλες μου φαίνονται σωστό όπλο.
Χρειαζόμαστε σωστή παιδεία και συνείδηση ανθρώπου και τότε θα είναι πιο εύκολο να πολεμήσπυμε το "κακό"