Σάββατο 14 Φεβρουαρίου 2009

Κόκκινα Πλαστικά Λουλούδια


Κόκκινα πλαστικά λουλούδια, είναι έρωτας? Φουσκωτά μπαλόνια iloveu, είναι πάθος? Περιοδικά με συνταγές αγάπης, είναι αγάπη? Κουτάκια με γυαλιστερά σοκολατάκια, είναι κι αυτό έρωτας? Βαμμένα νύχια, ψηλά τακούνια, για μια νύχτα, είναι κι αυτό πάθος? Σαμπάνια, φράουλες, κεριά, για μια ώρα, είναι κι αυτό αγάπη? Κάρτες Hallmark και πλαστικοί όρκοι. Εμπορευματοποιημένο το μέσα μας, γυαλιστερές κορδέλες στο έξω μας, κάτι που δεν είμαστε για 24 ώρες, χειροκροτήματα, είμαστε καλοί σε αυτό που κάνουμε, ευχαριστούμε. Ωραία βιτρίνα, όμορφα στολισμένη, όμορφα στημμένη. Ευχαριστούμε. Σήμερα γιορτάζουμε τον έρωτα, το πάθος και την αγάπη. Το γιορτάζουμε αυθεντικά και με ειλικρίνεια. Με τον τρόπο που μας ταιριάζει και όχι αυτόν που μας πάσαραν τα ΜΜΕ. Γιατί είμαστε όντα ανεξάρτητα, με ελεύθερη βούληση και μη κατευθυνόμενες προτιμήσεις. Γιατί είναι έρωτας, έιναι πάθος, είναι αγάπη.


Δεν είναι?


Είναι έρωτας, είναι πάθος, είναι αγάπη. Αλλά δεν είναι έτσι. Δεν είναι πλαστικό, δεν είναι γυαλιστερό, δεν είναι βαμμένο, δεν είναι σε κουτί. Είναι παντού και συνέχεια, είναι αφηρημένο, κυκλοθυμικό, εκρηκτικό, χαζοχαρούμενο, οξύθυμο, αδέξιο, αμήχανο, ολοκληρωτικό, συνεχόμενο, είναι και σοκολατάκια, είναι και λουλούδια, αλλά όχι για μια νύχτα, όχι για μια μέρα, όχι για έναν Φλεβάρη, είναι εκέι για να το βλέπεις, να το ακούς, να το αισθάνεσαι, να μπερδεύεσαι μαζί του, να χάνεσαι σε αυτό και αυτό να χάνεται σε εσένα. Ένα κορίτσι κρατάει μια κούπα, στέκεται μπροστά στο παράθυρο ένα μέτρο από αυτό, ακούει ένα τραγούδι που λέγεται seaside smokes από ένα soundtrack, κοιτάει απέξω, είναι ερωτας? Τα πόδια της μια ευθεία ενωμένη στέκεται ίσια, είναι πάθος? Κανείς δεν ξέρει τι σκέφτεται, είναι αγάπη?

Ερωτηματικά τελείες θαυμαστικά και κόμματα έρωτας είναι αυτό που σε κάνει να είσαι αυτός που είσαι

Δεν υπάρχουν σχόλια: