Πέμπτη 21 Ιουνίου 2012

Θερινό ηλιοστάσιο 2012


 Τη στιγμή που θα έρθει η ώρα να φύγω αργά ή γρήγορα από αυτόν τον κόσμο, θα θέλω η τελευταία γνώση μου να είναι ότι είδα εκείνη τη μέρα όσα ήθελα να δω. Τρία παιδιά να παίζουν ρεμπέτικα, ένα σουβλατζίδικο, ένα παιδί με ποδήλατο. Ότι έκανα βόλτα στη γειτονιά μου κι ότι υπήρχαν όλα. Ότι πέρασα από δρόμους με κόσμο κι από δρόμους χωρίς κόσμο. Ότι κάπου φύσαγε κι ότι υπήρξαν δέντρα πάνω από το κεφάλι μου που ήτανε μεγάλα. Ότι διάβασα έστω και δέκα σελίδες. Ότι κάθησα στην ταράτσα και χάζεψα απέναντι κι έτυχε να είναι η μεγαλύτερη μέρα. Ότι άκουσα μουσική που μου άρεσε. Ότι ξύπνησα όπως ήθελα να ξυπνήσω, ότι είχε καιρό που μου άρεσε, ότι ήπια για πρωινό στυμμένο χυμό, ότι έφαγα raspberry muffin για πρώτη φορά, ότι βγήκα από το σπίτι όπως ήθελα να βγω κι ότι ο ήλιος στο δρόμο ήταν όπως έπρεπε να είναι. Ότι μίλησα μέσα στη μέρα με τους περισσότερους από αυτούς που μου είναι σημαντικό να μιλάω και ότι αυτοί ευτυχώς είναι αυτοί που είναι και όχι παραπάνω. Ότι μου άρεσαν τα πάντα κι ότι ήξερα ότι κάποιες μέρες είναι έτσι και κάποιες είναι αλλιώς και ότι ήξερα ότι για κάποιους είναι αλλιώς καιρό και για καιρό. Αλλά ότι κι αυτοί κι εγώ αλλιώς ή έτσι, ήμαστε εδώ στη μεγαλύτερη μέρα. Και ότι πρόλαβα να δω στο τελευταίο μπλε πριν πέσει η νύχτα, μία λωρίδα από ανοιχτό πράσινο στη βάση των κεραιών. Και ότι όσο περπάτησα ο αέρας μύρισε όλα όσα ήθελα να μυρίσω. Κι ότι ήμουν εκεί. Και ότι όλα αυτά, ότι ήταν τώρα.

Δευτέρα 18 Ιουνίου 2012

Rewind

Χάρης & Πάνος Κατσιμίχας - Εξέγερση



Διονύσης Τσακνής - Εξουσία

 


Τρύπες - Ένα πληρωμένο τραγούδι




Γιάννης Σπυρόπουλος Μπαχ (μουσική), Αγαθή Δημητρούκα (στίχοι), Λαυρέντης Μαχαιρίτσας (ερμηνεία) - Σημάδι σταθερό

 

Παρασκευή 15 Ιουνίου 2012

Riverside (Κύκλος Των Προσωπικών Αναρτήσεων)

Το 'Riverside' είναι η τελευταία αγαπημένη μου επιλογή. Την έφτιαξα περίπου τέτοιο καιρό πέρυσι, μόνο λίγο πιο μπροστά στο καλοκαίρι. Η πρώτη δόση κομματιών υπήρξε μέσα στον Ιούλιο και μαζεύτηκαν όλα τους στο σύνολο λίγο πριν μπει ο Αύγουστος.

Ήταν η εποχή που είχε τελειώσει ένας κύκλος σπουδών βιολιού και είχα πια στα χέρια μου το δίπλωμά μου, είχε τελειώσει η εξεταστική, είχαν τελειώσει τα live των Leon για τη χρονιά, έμεναν λίγες μέρες μόνο στην Αθήνα και μετά θα ακολουθούσε ένας μήνας στην Εύβοια ύστερα από τρία καλοκαίρια απουσίας. Οι περισσότεροι είχαν φύγει, οι δρόμοι ήταν άδειοι, με τον αδερφό μου χαζεύαμε τις βιτρίνες στην Ερμού και ο ήλιος έπεφτε στις πλάκες, τις ζέσταινε και τις έλιωνε κάτω από το φως κι εμείς κινούμασταν ανάμεσα στα κτίρια και τις πλατείες, τα μπαλκόνια και τις ταράτσες με το γλυκόπικρο συναίσθημα του ανθρώπου που είναι ακόμα εδώ.

Η επιλογή δεν ήταν για μένα και τα τραγούδια που μπήκαν μέσα ήταν ως επί το πλείστον από μπάντες που ούτε γνώριζα πιο πριν, ούτε αγαπούσα ιδιαίτερα. Ούτε ήξερα με πιο συνδετικό κρίκο τη φτιάχνω. Λίγο ο σαν κάπως καθαρός ήχος σε όλα τα κομμάτια, οι κιθάρες που είχαν ίσως στο σύνολο ένα σκεπτικό στο χρώμα και τα αρπίσματα που με έλκυε πολύ, οι φωνές σαν ήχος μέσα στο σύνολο σε σχέση με αυτές τις κιθάρες, τα έγχορδα που ήταν λίγα στο σύνολο αλλά όταν έμπαιναν με λίγωναν, ίσως μια αίσθηση από τα 90's, έστω και απ' τα τέλη τους, που πάντα με κερδίζει όταν νιώθω πως την ψηλαφίζω στο κομμάτι. Ενδεχόμενως, όπως ισχυρίζομαι κάθε φορά που συλλογιέμαι αγαπημένα μου κομμάτια, να μη με είχαν αγγίξει αν δεν τα είχα ακούσει συγκεκριμένη στιγμή σε συγκεκριμένο χώρο με συγκεκριμένους ανθρώπους, είτε την πρώτη τους φορά είτε στην επανάληψη, γυρίζοντας από εκείνο το live στην πισίνα εκείνης της ταράτσας, στο soundtrack εκείνης της ταινίας εκεί τότε, σε εκείνο το προφίλ myspace ενώ έψαχνα το τραγούδι 11 χρόνια, εκείνο το πρωινό στην κουζίνα, τότε στο αυτοκίνητο φεύγοντας.

Στο δικό μου μυαλό, συνέβη αυτό που συμβαίνει με τις επιλογές που αργότερα θα χαρακτηρίσω ως τις αγαπημένες μου και αυτό είναι να είμαι σίγουρη οτι αυτό το κομμάτι υπάρχει εκεί που υπάρχει κι εγώ είμαι σίγουρη οτι το θέλω έτσι 100% και αυτό για όλα και είναι έτσι για εμένα υπέροχα εντελώς υποκειμενικά. Και ότι η επιλογή ξεκινάει και με πιάνει σε μια α συναισθηματική κατάσταση για να με αφήσει στο τέλος σε μία β. Έτσι λοιπόν, το 'Riverside' κατέληξε να είναι η τελευταία μου αγαπημένη επιλογή και δε θα τα θυμόμουν όλα αυτά, αν δεν την ακούγαμε στο αυτοκίνητο γυρίζοντας από Εύβοια και δε με πήγαινε ακριβώς εκεί που με άφησε ένα χρόνο πριν. Έμεινα στο νερό για δύο ώρες, έλιωσα στον ήλιο, έφαγα μούρα, διάβασα για την εξεταστική στην πίσω αυλή, φάγαμε σουβλάκια και είδαμε το ματς, 23.30 ξεκινήσαμε για την Αθήνα και ήταν αυτή η γλυκειά ώρα που ξυπνάς στη μέση της επιλογής και όλοι σταματάνε να μιλάνε ψιθυριστά και παίζει το αγαπημένο σου τραγούδι, μόνο που αυτή τη φορά το βίωσα όλο ξύπνια.

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Παρασκευή 8 Ιουνίου 2012

Πού να ταξιδέψεις εντός εξεταστικής

Το βιβλίο θα λέει :

"Κατά τη lex contractus κρίνεται 1) αν η σύμβαση είναι αιτιώδης ή αναιτιώδης (αλλά το δίκαιο που διέπει την αιτία προσδιορίζεται από το ιδιωτικό διεθνές δίκαιο του κράτους της lex contractus)."


Θα τσακίσω το βιβλίο στη σελίδα 213 και θα το κλείσω με το μολύβι ανάμεσα. Θα βάλω το καρώ φουστάνι με τις μεγάλες τσέπες και θα βγω από το δωμάτιο αφήνοντας τα παράθυρα ανοιχτά. Θα κατέβω τις σκάλες μα στα μισά θα γυρίσω, θα βάλω στην τσάντα το δέμα που είναι τυλιγμένο στη σακούλα του βίντεο κλαμπ και τα μολύβια και θα ξανακατέβω.


Θα βγω για λεωφορείο, θα έχει φως και άλλον έναν άνθρωπο στο παγκάκι. Ύστερα το λεωφορείο θα έρθει κι εγώ θα κατέβω μετά από τέσσερις στάσεις. Ο προορισμός μου θα είναι στην πέμπτη αλλά το φανάρι στην τέταρτη. Ύστερα το ρολόι θα δείξει 17:53 και μπροστά μου θα σταματήσει ο προαστιακός.


Θα καθήσω σε καθίσματα των τεσσάρων και θα είναι Ιούνιος. Θα περάσουμε το Ηράκλειο, την Πεντέλη, το Κορωπί, ύστερα θα φτάσουμε στο αεροδρόμιο.


Εκεί θα κατέβω χωρίς βαλίτσες, θα ανέβω τις κυλιομένες, θα περάσω απέναντι και θα μπω στο χώρο των check - in. Θα περπατήσω στο γυαλιστερό παρκέ επίτηδες σα να γλιστράω. Θα είναι η ώρα που δεν έχουν ανοίξει ακόμα τα φώτα, κάποια σημεία θα είναι πιο σκοτεινά, κάποια πιο φωτεινά. Θα σταθώ για λίγο όρθια κοιτώντας μια είσοδο στα αριστερά μου με την πλάτη στα check - in και ο ήλιος θα μπαίνει κόντρα αφήνοντας στο παρκέ μεγάλες γραμμές από σκιές.


Ύστερα θα αγνοήσω το check - in και θα προχωρήσω προς το βάθος. Αφού στρίψω λίγο προς τα μέσα και πίσω, θα φτάσω μπροστά στην ταμπέλα που θα γράφει κάτι τόσο υπέροχο όσο η λέξη "φαγητοχωριό". Θα προσπεράσω τις πίτσες, το σούσι, τα σάντουιτς, τα φρούτα, τους χυμούς, θα πάρω έναν καφέ σκέτο γαλλικό σε χάρτινο και κάτι γλυκό. Θα εναλλάσσω τις μπουκιές, μία καφέ, μία γλυκό, μία καφέ, μία γλυκό, θα γουργουρίσω ψιθυριστά από ευχαρίστηση, ύστερα θα βρω ένα παγκάκι που να κοιτάει έξω και θα κάτσω όσο θα πέφτει ο ήλιος, να χαζεύω αυτόν που θα πέφτει, τις βαλίτσες και τους ανθρώπους.


Και μετά θα μπώ στον προαστιακό και θα γυρίσω σπίτι και θα έχω δει τον κόσμο τόσο έξοχο όσο υπήρξε όταν ήταν ακόμα άγνωστος.


ΥΓ Πήρα το βιβλίο με τα σκίτσα και τα προσχέδια του Shaun Tan χωρίς να έχω ιδέα ποιός είναι και τι σχεδιάζει αφού περάσει τα προσχέδια. Έκτοτε το έχω πάντα πάνω μου τυλιγμένο σε μια σακούλα βίντεοκλαμπ για να μη λερωθεί. Το βιβλίο είναι γεμάτο από εικόνες ζωγραφισμένες άλλοτε σε κανονικά χαρτιά κι άλλοτε σε χαρτοπετσέτες και χαρτιά αποδείξεων. Είναι όλες τόσο δικές μου που ένα μέρος μου θα ήθελε κανείς να μην ξέρει τις ζωγραφιές του Shaun Tan παρά μόνο εγώ.


* 'How great it must have been long ago, when the world  was still unknown.' Shaun Tan, 'Tales From Outer Suburbia'

Τετάρτη 6 Ιουνίου 2012

Σημείωσεις της Τετάρτης 6 Ιουνίου 2012

ή Πώς Η Πορεία Της Διάθεσης Προς Τέλεια Πτώση Κατέληξε Σε Απροσδόκητη.



0) Μάιος 2012 : ωραίος μήνας. Τελευταία Τετάρτη του μήνα : ωραιότερη Τετάρτη. Είσοδος Ιουνίου 2012 : συμπαθητική. Πρωινό ξύπνημα Σαββάτου 2 Ιουνίου : μέτριο.

1) Σάββατο 2 Ιουνίου. Γενική πρόβα μαθητικής συναυλίας στο Γέρακα. Λήξη πρόβας νωρίτερα, κλείσιμο πνευματικού κέντρου, φυγή μαθητών, συναδέρφων δασκάλων, υπεύθυνων κέντρου. Διάρκεια αναμονής έξω από το κέντρο : 29 λεπτά. Χώρος αναμονής : δέντρο απέξω. Ίσκιος, γρασίδι, μεγάλη πλατεία, μεγάλος ουρανός, μεγάλη ησυχία, μεγάλα μυρμήγκια στο δέντρο.

2) Πρωινό ξύπνημα Κυριακής 3 Ιουνίου 2012 : κακό. Τηλεφωνική αναστάτωση. Συναυλία Γέρακας. Μεγάλη πλατεία, μεγάλος ήλιος πορτοκαλής, γρασίδι, δέντρα, ευτυχισμένα παιδάκια με ποδήλατα / ευτυχισμένα παιδάκια με βιολιά / πιάνα / μαντολίνα / κιθάρες / μαμάδες / μπαμπάδες. Σουβλάκια, πατάτες, χωριάτικη. Πιτούλες.

3) Πρωινό ξύπνημα Δευτέρας 4 Ιουνίου 2012 : χειρότερο. Τύψεις για απουσία διαβάσματος εξεταστικής. Θάλασσα. Καλαμαράκια. Ωραίο φως στην Αττική Οδό. Υπόσχεση για διάβασμα.

4) Πρωινό ξύπνημα Τρίτης 5 Ιουνίου 2012 : χείριστο. Τράπεζα. Πλατεία Ν. Φιλαδέλφειας - προαστιακός Μεταμόρφωσης με τα πόδια, μέση διάρκεια : 42 λεπτά. Βαριά τσάντα. Πιασμένος ώμος, πιασμένη πλάτη, ήλιος στο κεφάλι, ελάχιστη βαρύτητα, πόντοι ανύψωσης διάθεσης : 10. Γέρακας. Τελευταία μαθήματα για τη χρονιά. 1 ντομάτα = 32 λεπτά του ευρώ + 1 κουλούρι = 50 λεπτά. Μεσημεριανό των 82 λεπτών στο παγκάκι στις κούνιες. Πόντοι ανύψωσης διάθεσης : 10. Περπάτημα Γέρακα από την πίσω μεριά του πνευματικού κέντρου. Πόντοι ανύψωσης διάθεσης : 10. Πρώτα δύο μαθήματα της μέρας. Υπόσχεση για καταμέτρηση μπάνιων και παγωτών και αναφορά τον Οκτώβριο. Ζωγραφιές. Αυτοκόλλητα. Πόντοι ανύψωσης διάθεσης : 30. Κενό μίας ώρας. Περπάτημα Γέρακα από τα δεξιά του πνευματικού κέντρου. Πόντοι ανύψωσης διάθεσης : 15. Τρίτο μάθημα. Έβγαλε το dust in the wind με το αυτί. Πόντοι ανύψωσης διάθεσης : 10. Και τα δύο βιολιά. Πόντοι ανύψωσης διαθεσης : 20. Τέταρτο μάθημα : απρόσμενα καλή prima vista. Πόντοι ανύψωσης διάθεσης : 10. Κενό μιας ώρας. Περπάτημα Γέρακα από τα αριστερά και πάνω. Πόντοι ανύψωσης διάθεσης : 10. Τελευταίο μάθημα. Βραχιολάκι με καρδούλα. Ζωγραφιές σε χαρτάκι. Πόντοι ανύψωσης διάθεσης : 15. Επιστροφή σπίτι : συννεφάκια, πορτοκαλής ήλιος, αέρας, ψητό της κατσαρόλας με ρύζι, πόντοι ανύψωσης διάθεσης : 25. Περπάτημα Φιλαδέλφεια για χώνεψη, καρπούζια, ποδήλατα, ανοιχτό θερινό, μεζεδοπωλεία, καφέ. Πόντοι ανύψωσης δάθεσης : 30. Επιστροφή,  In Absentia των Porcupine Tree στο repeat, επιθυμητή νοσταλγία. Πόντοι ανύψωσης διάθεσης : 40. Ανοιχτό το The Bends. Ετοιμασία για ύπνο. Ύπνος με το The Bends. Διάθεση από το μείον 500 στο μείον 265.

5) Πρωινό ξύπνημα Τετάρτης 6 Ιουνίου 2012. Διάθεση από το μείον 265 στο 0. Κρασοκουλουράκι 5 πόντοι, κουλουράκι πορτοκαλιού 7, μουστοκουλουράκι 10. Μπαλκόνι, τραπέζι, κρύο τσάι, ιδιωτικό διεθνές, έναρξη διαβάσματος εξεταστικής. 30 πόντοι. Archive - Londinium, επιθυμητής νοσταλγίας συνέχεια, 70 πόντοι. Συνεχόμενο διάβασμα, 120 πόντοι. Μεσημεριανό. Λαδερές μπάμιες στο φούρνο με κόκκινη σάλτσα και λιωμένη φετούλα, γιαούρτι στο πλάι, ψωμάκι στη σάλτσα, 100 πόντοι. Κι άλλο διάβασμα, 150 πόντοι. Camille - Le Fil, 70 πόντοι. Αποχή από το κινητό : 85 πόντοι. Ησυχία μεσημεριού, μπλε ουρανός, άσπρα συννεφάκια, κατεβασμένη τέντα, μπαλκόνι, αέρας, ανάμνηση Αιγαίου, 90 πόντοι. Κι άλλο διάβασμα, 180 πόντοι. Απρόσμενο τηλεφώνημα στο σταθερό : 190 πόντοι. Κατάστρωση προγράμματος διαβάσματος, αναλογία απαιτούμενο χρόνου διαβάσματος και διαθέσιμου χρόνου : οριακά ιδανική, 200 πόντοι. Προοπτική διαβάσματος στην ταράτσα : 300 πόντοι. Πρόταση για Θανάση Παπακωνσταντίνου την Κυριακή στην "Τεχνόπολις", ανοιχτό live, όλοι οι στίχοι απέξω, ξελαρύγγιασμα, 500 πόντοι. Όλα στη θέση τους : 800 πόντοι. Καλοκαιράκι : 1000 πόντοι.