Παρασκευή 28 Ιανουαρίου 2011

Εγινήκαμε εικόνα #1

Εγινήκαμε εικόνα!
Πατώντας στην εικόνα παραπάνω ή στον σύνδεσμο παρακάτω, μπορείτε να μεταφερθείτε στο πρώτο από τα τέσσερα βίντεο που φτιάξαμε με τον Κωνσταντίνο Κουκουλιό,
τον οποίο ευχαριστώ υπέρμετρα για τον τρόπο που δούλεψε πάνω σε αυτά.
Το τραγούδι είναι το 1 από τα 9 που ηχογράφησα στα Fab Liquid Recording Studios μέσα στον Ιούλιο που μας πέρασε. Στίχοι / μουσική / ενορχήστρωση, δημιουργημένα και εκτελεστά σε καθεστώς συγκεντρωτισμού από εμένα
Με ένα κλικ στον τίτλο του τραγουδιού με τα λαχανί γράμματα, θα βρεθείτε στη θέση του βίντεο στο youtube.
Καλή ακρόαση!
Το ρε και το μι απ' την ηρεμία

Πέμπτη 20 Ιανουαρίου 2011

Το Παιδί Με Το Κράνος


Έι οπ
Όταν ανέλαβε χρέη γραμματέα βούρκωσε.
Τι καλά, είπε η φωνή του με σπασμένο εαυτό, κανένας από τους φίλους μου δεν είχε ποτέ οβάλ γραφείο και 7 (επτά) διαφορετικές σφραγίδες.
Κι όταν ο κύριος Πι μια μέρα τσαντίστηκε και του χτύπησε τη γραβάτα στο κεφάλι λέγοντας του με τη σειρά, πάρε, τις, αναθεματισμένες, αποδείξεις, σου, από, μπροστά, μου, και, πήγαινε, να, πεθάνεις, στην, έρημο, τον εκοίταξε με λατρεία και βαρώντας προσοχή μάζεψε τις αποδείξεις του κι έφυγε για την έρημο.
Τώρα σταματημένος στο 64ο χιλιόμετρο της παραερήμιας οδού, σκεφτόταν ότι ο κύριος Πι ίσως ποτέ να μην τον αγάπησε πραγματικά. Οι φωτοτυπίες, οι καφέδες, η γραβάτα, όλα ένα ψέμα, μια μετοχική ουτοπία, το υπαλληλικό μήλο και η πτώση από την αίθουσα με το aircondition.
Ξαναέσκυψε και έσπρωξε πάλι το αυτοκίνητο.
Οι αποδείξεις του ζύγιζαν 83 ανθρώπους και 4 γάτες - αφόρητο φορτίο όταν ο μέσος άνθρωπος σε συνθήκες ερήμου μπορεί να σπρώξει μέχρι και 76 βατράχια. Το αυτοκίνητο βόγγηξε βγάζοντας τη μαμά αληθινή που πάντα έλεγε, Τομ, σταμάτα να μαζεύεις αποδείξεις, ίσως μια μέρα ξεμείνεις στην έρημο και δεν είναι κανείς εκεί να σπρώξει.
Άνοιξε το πορτ μπαγκάζ και κοίταξε με πάθος την αγάπη που ήρθε από την ταμειακή μηχανή.
Πορτοκάλια 4,30, Τ.Μ. 0,90, 3,87, ΦΠΑ 13%.
Ρίγησε από συγκίνηση και έκλεισε τα μάτια του.
Όταν τα ξαναάνοιξε υπήρχε μια μαύρη βούλα στο δεξί του μάτι.
Ξαφνιάστηκε και την κοίταξε εξονυχιστικότερα σα νύχια σε κότερα.
Αυτό που είδε τον έκανε να αναπηδήσει πάνω και να προχωρήσει ευθεία και μπροστά.
Είκοσι μέτρα πιο κει κοιτώντας την έρημο στα αριστερά μας και με την πλάτη στο βουνό δεξιά μας, στεκόταν ένα παιδί φορώντας ένα κράνος, Το Παιδί Με Το Κράνος
Ο Τομ κοντοστάθηκε.
- Τι με κοιτάς, ηλίθιος είσαι; Θα πάρεις ένα χαρτομάντηλο;
Ο Τομ προβληματίστηκε.
- Τι κάνεις εδώ;
- Με κατέβασε ο μπαμπάς μου από τη μηχανή γιατί είχα λόξυγγα.
Δίπλα στο Παιδί Με Το Κράνος υπήρχε ένα ανοιγμένο κουτί χαρτομάντηλα και ένα σημείωμα που έλεγε "22 το ένα".
Ο Τομ έβγαλε 22 αν και τα θεώρησε πολλά, πήρε ένα χρησιμοποιημένο και το βαλε στην τσέπη του.
- Μην είσαι τσιγκούνης πάρε άλλο ένα.
Έβγαλε άλλα 22 και πήρε ένα που είχε μια καύτρα από τσιγάρο.
Κοίταξε το Παιδί και του είπε, τώρα σου έδωσα 44, δώσε μου την απόδειξη γιατί πρέπει να φύγω.
Το Παιδί ρώτησε: Που πηγαίνεις; , κι ο Τόμ είπε.
- Πήρα τις αποδείξεις μου και πάω να πεθάνω στην έρημο.
Το Παιδί Με Το Κράνος αναστέναξε, έβγαλε το κράνος, κάθησε χάμω οκλαδόν και είπε:
Τα φώτα η τσίκνα ο φούρνος ο δρόμος το ποτήρι το ξημέρωμα τα μανταλάκια τα σεντόνια το μολύβι η χτένα οι κόκκινες πιτζάμες οι νερατζιές στο πεζοδρόμιο η γιαγιά η εφημερίδα οι κλωστές το τραγούδι η νύχτα.
Ξαναέβαλε το κράνος και σηκώθηκε και
- Σινανάι νινανάι,
είπε του Τομ και έπειτα έβγαλε έναν αναπτήρα, έβαλε φωτιά στο πορτ μπαγκάζ, πέρασε μια μηχανή, ανέβηκε, έφυγε και δε γύρισε.
Ο Τομ κοίταξε τη φωτιά, πέταξε τις στάχτες, μπήκε στο αυτοκίνητο, έστριψε και γύρισε


ΥΓ Την εικόνα βρήκα στο http://www.bluefaqs.com/ και είναι του Daniel Y. Go