It's the end of the world as we know it

...Και τότε, λέει, άρχισαν να κατεβαίνουν ανά χιλιάδες το βουνό, κραδαίνοντας απειλητικά μαχαίρια, ξύλα, πέτρες, με το μάτι τους θολωμένο από το αίμα και το στέρνο φουσκωμένο από την οργή. Και ήταν φωτιές μέσα στη νύχτα, όμορφα χωριά που καίγονταν όμορφα, αυτοκίνητα στοιβαγμένα με τα παράθυρα διάτρυτα, πολυκαταστήματα με τζαμαρίες ανοιγμένες για ελεύθερες πτώσεις. Και ξαφνικά, λέει, μια σκιά κάλυψε τον ουρανό κι ο κόσμος είδε τρομαγμένος άγριο αεροπλάνο να ορμά στα δυο ψηλά δίδυμα κτίρια του, πυροσβέστες να ορμάνε στα συντρίμια με κίτρινες στολές, ενώ παντού γύρω χορεύουν καφετιά, μαύρα, λευκόχρυσα φτερά, αέρινα πούπουλα, γιατί από το βουνό δεν κατεβαίνουν αντάρτες και τα αεροπλάνα δεν τα οδηγάνε τρομοκράτες, είναι μια επανάσταση που δεν έχει αλφαβήτα για να τυπώσει προκηρύξεις ούτε λεφτά για να κατασκευάσει μπαλίτσες από εμπλουτισμένο ουράνιο. O Johny πήρε το όπλο του κι ο Johny είναι πουλερικό. Happy Thanksgiving

* με αφορμή τη γιορτή των ευχαριστιών και την εκπομπή του Στέλιου Κούλογλου στις 22/11/07 για τα ανθρώπινα πειραματόζωα