Τα αποχαιρετιστήρια

Έχω αδειάσει το γραφείο μου από αντικείμενα και ύλη και το αφήνω να πλέει, ξύλινο και μεγάλο εμπρός στα παράθυρα.
Θα ξημερώσει και θα είναι Δευτέρα και τότε θα ανοίξουν τα σχολεία και όλα θα κυλήσουνε ξανά,
όμως τώρα στα χαρτιά μου είναι ακόμα Κυριακή και φυσάει,
στο δέρμα και στα γράμματα,
κι η μουσική με χαιδεύει στα μαλλιά
και απαλά μου λέει,
την ταλευταία του καλοκαιριού τη νύχτα,
όσο σκληρό ή τρυφερό,
περήφανο ή μόνο,
πάντα παιδί.