Κυριακή 19 Σεπτεμβρίου 2010

Και να καθαρίσουμε τα μυρμήγκια


Το έτος 2056 ήταν αδιαμφισβήτητα το έτος των μυρμηγκιών.
"Δεν αντέχω άλλο", είπε η Αν - Μαρί φωνάζοντας σε διάστημα 5ης καθαρής και με την μωβ βαλίτσα στο αριστερό χέρι βγήκε από τη ζωή του Ζωρζ - Λι.
Τα δύο δίδυμα μυρμήγκια του ισογείου περπάτησαν από το δεξί μπατζάκι του Ζωρζ - Λι μέχρι το ύψος του αριστερού πνεύμονα και κοντοστάθηκαν στον στεναχωρημένο ρυθμό των εννιά ογδόων, ο οποίος χτύπαγε δύο δέκατα έκτα σε κάθε κίνηση και μετά βυθιζόταν σε παύσεις.
Ο Ζωρζ - Λι φόρεσε τα καρώ γάντια της κουζίνας και πήγε στο μπάνιο να πετάξει γυναικεία προιόντα περιποίησης σκεφτόμενος οτι θεωρητικά δεν θα υπήρχε κανείς μέχρι το βράδυ να τα χρησιμοποιήσει.
Κοίταξε το κουτσό μυρμήγκι στο καπάκι και αναρωτήθηκε αν του αρέσει η μυρωδιά της σταφίδας προερχόμενη από πλαστική κυλινδρική συσκευασία με άσπρο υγρό προορισμένο να μυρίζει σταφίδα.
Μετά ο Ζωρζ - Λι μεταφέρθηκε στην κουζίνα, ρύθμισε τον φούρνο στους 180 και απομάκρυνε από τη σακούλα του ψωμιού την επταμελή οικογένεια που μετέφερε με προσήλωση ένα δύο δυόμιση σουσάμια από τα αριστερά προς τα δεξιά και κάτω.
Θεώρησε οτι τώρα που έφυγε η Αν - Μαρί θα χρειαστεί ένα έκτακτο συμβούλιο με τα μυρμήγκια, καθότι σε περίοδο οικονομικής κρίσης θα του ήταν δύσκολο να τα συντηρήσει στηριζόμενος στο μισθό του γυαλιστή καθρεπτών, ο οποίος ομολογουμένως δεν αρκούσε για μεγάλα ανοίγματα.
Την ώρα που έβαζε στο φούρνο το κατεψυγμένο ρολό, χτύπησε το τηλέφωνο και ο Ζωρζ - Λι μεταφέρθηκε χορεύοντας ένα μελαγχολικό ταγκό προς το σαλόνι.
"Εμπρός", είπε κάνοντας μια στροφή την αόρατη ντάμα του και αγγίζοντας τολμηρά το γοφό της πάνω από το κίτρινο βελούδο. Η γραμμή κουδούνισε και ύστερα έπεσε με ένα μαλακό κλικ. Ο Ζωρζ - Λι παραμέρισε από τα πλήκτρα 4, 7, # ένα γέρικο ζευγάρι και έναν προπονητή του γκολφ που σέρναν ένα μόριο σταφυλιού και κάθησε οκλαδόν στο πάτωμα μπροστά από τον τοίχο.
"Έι", είπε στην παρέλαση που κατευθυνόταν προς την άκρη του τοίχου. "Πρέπει να μιλήσουμε".
Η παρέλαση σταμάτησε και όλοι γυρίσαν προσεκτικά προς τον καθιστό Ζωρζ - Λι. Αυτός έξυσε το κεφάλι του και ξερόβηξε.
"Ή Αν - Μαρί έφυγε. Ο μισθός μου δε φτάνει για να τα βγάλουμε όλοι πέρα. Νομίζω πρέπει να μετακομίσετε"
Ο πρώτος τον κοίταξε, ύστερα κοίταξε τον δεύτερο, ο δεύτερος κοίταξε τον τρίτο, ο τρίτος τoν τέταρτο, ο τέταρτος τις τρεις τελίτσες και οι τρεις τελίτσες το ν.
Ο πρώτος έξυσε το κεφάλι του, ξερόβηξε και έδωσε στον Ζωρζ - Λι το μπουκαλάκι. Το μπουκαλάκι ήταν 8,5 φορές πιο μικρό από την παρανυχίδα της Αν - Μαρί και ο Ζωρζ - Λι διάβασε συλλαβιστά την επιγραφή "Φάε με" κάνοντας μια καλοζυγισμένη κορόνα στο "με".
Ο ιΛ - ζρωΖ γύρισε προς το τηλέφωνο, μύρισε το μισοψημένο ρολό απ' την κουζίνα, κοίταξε τον λογαριασμό του ρεύματος στο οβάλ τραπέζι της γωνίας και μετά έφαγε αυτό που του είπανε να φάει.
Μετά από 2 λεπτά σκαρφάλωσε στην σακούλα του ψωμιού, άρπαξε ένα σουσάμι με τη βοήθεια του προπονητή του γκολφ και άρχισε να περπατάει μεθοδικά προς την μικρή τρύπα της άκρης του τοίχου.
Το 2056 ήταν αδιαμφισβήτητα το έτος των μυρμηγκιών.

7 σχόλια:

Zoe Lian είπε...

πάλι τα πόδια δε λένε να σταματήσουν να προσπαθούν να τρέξουν στην φιλαδέλφεια και να σου φτιάξουν τσάι καραμέλα και μηλόπιτα!!!!...παρ όλα αυτά θα φτιάξω τα μαλλιά μου σαν παντεσπάνι σπιτικό ικανό να προκαλέσει χαμόγελο τεράστιο σε μηλοπιτοφάγους θα βάλω το πράσινο τσάι μου στο γυάλινο μπουκαλάκι που σπάει όταν βλέπει εξωγήινους και θα έρθω εκεί που θα είσαι..ξέρεις..
αγκαλιά

Gobalski είπε...

Μόλις διάβασα τον τίτλο σκέφτηκα -εντελώς προβλέψημα- "χα!ας ακούσουμε λίγο τον φίλο βιάν!" και η επιλογή ήταν εύστοχη άρα ταιριαστή (αυτό στη γλώσσα των αυτάρεσκων αυτιστικών είναι κοπλιμάν,παρακαλώ).
Και ναι,συγχαρητήρια μαντάμ,τουλάχιστον εξαίσιο το κειμενάκι σας.
Αφού δοκίμασα να καλέσω και τα μυρμήγκια της κουζίνας να θαυμάσουν τον μυρμηγκοπολιτισμό του ζορζ λι,αυτά τα άτιμα πάλι αποκρίθηκαν ότι προέχει ο πόλεμος με τις τεθορακισμένες κατσαρίδες.
Τσ-τσ-τσ-τσιαρς

Nefeli είπε...

vitold vitold vitold
την επομενη απο το κειμενο περικυκλωθηκαμε απο στρατιες
νομιζω τα τσαντισα
ελπιζω σε καλυτερες μερες χωρις τεζα
το ευχομαι και για σενα
ευχαριστω για το σχολιο :)
_______________
εσυ εκει αποπανω με το τσαι κρυπτονιτη πολυ με εχεις τυραννισει με τη μηλοπιτα τη σκεφτομαι ολη μερα την κυριακη θελω τα urban να γεμισουν ψιχες

ξωτικό είπε...

Aαααχ η κοιλίτσα μου ..κι αδύνατον να σου εξηγήσω το γιατί...μόνο εικόνα στέλνω φαντάσου με ....μάννα που προσπαθεί να ταίσει φασολάκια
το 4άχρονο σπόρι και αρχίζει να πλέκει παραμύθι με μυρμηγκοοικογένεια...(ήταν πρόσφατος ο πόλεμος που κερδήθηκε με οινόπνευμα παρακαλώ...)αχ που ήσουν τότε που σε χρειαζόμουν;;;;
τι μου θύμισες σκασμένο....
έχεις λαμβάνειν μια....σκυτάλη
κι άμα τολμάς ..κάνε το κορόϊδο

PoliticalZoo είπε...



Σουρεαλιστικομαθηματική κωμωδία τολμώ να πω mademoiselle Νεφέλη, μας κακομαθαίνετε.

Y.Γ. Έχεις διαβάσει τον Πάγο; [Ξένος Μάζαρης-Στράτος Μπουλαλάκης/εκ.Καστανιώτη (Ένας από τους 2 κυρίους ήταν ο Λένος Χρηστίδης πριν ξαναβαπτιστεί)].

Ανώνυμος είπε...

χεχε και γω για μπορις βιαν ηθελα να πω και μετα ειδα το σχολιο του κυριου λιγο πιο πανω

Nefeli είπε...

ξωτικο συγγνωμη που θα σταθω στο λεκτικο αλλα αυτο το "εχεις λαμβανειν" με ξετρελανε :)
παπια ακομα να παρω τον παγο αλλα ετοιμαζομαι
ανωνυμε εχω μεγαλη αγαπη στον μπορις βιαν και αυτο το κειμενο ηταν φορος τιμης στις γραφες του. καλημερα :)