Δευτέρα 26 Οκτωβρίου 2009

Θυσία Σε Βρώμικο Βωμό


"Όχι ατύχημα ρε γαμώτο, δολοφονία έγινε. Τρύπησε το καμίνι , έγινε το μπαμ. Εγώ ήμουν γύρω στα 150 μ. μακρυά. Με το πρώτο μπαμ καταλάβαμε οτι η ζημιά ήταν εκεί. Τρέξαμε. Ρωτάω, 'Βγήκατε όλοι έξω;'. Μου λένε, 'Ψάχνουμε τον Κώστα'. Ο ένας συνάδελφος έψαχνε τον άλλο, αρπάζαμε φωτιά. Έβραζε κάτω ο τόπος, πατάγαμε, παίρναμε φωτιά, προσπαθούσαμε να σβήσουμε, να βρούμε φορτωτές να σπρώξουμε...Τους συναδέλφους ήδη τους είχαμε μαζέψει. Ψάχναμε να βρούμε κι άλλους που μες στον πανικό φύγανε και δεν τους βρίσκαμε. Μόλις σβήσαμε λίγο τη φωτιά και ήταν ανθρωπίνως δυνατό να ξαναπάμε στο σημείο, βρήκαμε τον ένα συνάδελφό μας νεκρό και τον άλλο να χαροπαλεύει. Σας εύχομαι να μη ζήσετε ποτέ στιγμή να ψάχνετε για έναν άνθρωπο νεκρό, ένα συνάδελφο που πριν μια ώρα είπες καλημέρα, ήπιες καφέ μαζί του"


Απανθρακώθηκαν ρε. Τους πήρε η λάβα. Εκεί κάτω από το φουγάρο που καπνίζει όλο το χρόνο όλη μέρα είτε παντρεύεσαι είτε πεθαίνεις. Στα καμίνια με τα 6 μέτρα ύψος και τα 12 διάμετρο και το μέσα τους στους 1600. Να πηγαίνεις χαράματα να γυρνάς βουτηγμένος στον μαύρο καπνό και μια μέρα να μη γυρίσεις καθόλου. Αν λέει ο εργάτης είναι σε κακή μέρα γιατί τσακώθηκε με τη γυναίκα του είναι πολύ εύκολο να γίνει το ατύχημα και πρέπει να ξέρεις οτι στην πρώτη γραμμή θα έχεις πάντα θύματα

Ωραία

Εμένα ρε αυτό δε μου λέει τίποτα

Εμένα μου μένει μόνο το οτι ο ένας από τους νεκρούς ήταν 25 χρονών και τον έκλαψαν μάνα και αδέρφια

Τα οποία θα πάρουν τη θέση του στο μεροκάματο

Και δεν μπορώ να καταλάβω πώς κοιμάστε τα βράδυα

Πώς δεν ξυπνάτε κάθιδροι μέσα στη νύχτα να ονειρεύεστε την κόλαση

Και ξέρεις η κόλαση δε διαφέρει πολύ από τα καμίνια τα οποία τρέφετε με εργάτες

Η μόνη διαφορά είναι οτι στα καμίνια εκτός από ανθρώπινες ζωές καίγονται και μέταλλα

"Για ένα μεροκάματο που το όνειρο σκοτώνει / Για ζωές κρεμασμένες πάνω σε σκαλωσιές"

8 νεκροί σε 7 χρόνια

50 στα 46 της λειτουργίας της

Α ρε Λάρκο αθάνατη

Όλους θα τους φας

Και μετά θα σβήσεις χορτασμένη να γιορτάσεις την αιωνιότητα

Αν δεν σε φάνε τελικά

Γιατί οι απεργίες του '77 μπορούν να γίνουν ξεσηκωμός του '09

Και όσο πάει ο καιρός καίει περισσότερο

Και πάγωσε η τσιμινιέρα, ε;

Να φοβάσαι

Να

φοβάσαι

7 σχόλια:

logia είπε...

που είναι το χαρτομάντηλο γαμώτο, να διώξω εκείνο το σκουπίδι απ΄το μάτι...
ένα, δύο, τρία πολλά σκουπίδια
για τον 25χρονο
για τη μάνα
για τους 50
για το μεροκάματο του τρόμου
για σένα Νεφέλη
για το όμορφο μυαλό σου...

ξωτικό είπε...

πάγωσε η τζιμινιέρα κοριτσάκι μου,
μόνο η κόλαση της απληστείας δε λέει να κατεβάσει έστω και λίγο την
θερμοκρασία της λάβας που μας πλημμυρίζει !
έγκλημα Νεφέλη μου
με πλούσια ανταμοιβή !!
σ'ευχαριστώ που ξυπνάς τους εφιάλτες ,τεμπέλιασαν κι αυτοί

55fm είπε...

Γλυκό κορίτσι σε θαυμάζω...
Και τη μαμά Νέλλη τη θαυμάζω!
Να είσαι καλά.
Καλό βράδυ

A.G.Selena είπε...

Κοίτα που στην πρώτη επίσκεψη δε μπορώ να βρω τίποτα να πω...Με γέμισε σκουπίδια η Nelly γμτ...

Γιώργης ο Τεμπέλης είπε...

Είναι θυσία σε βρώμικο βωμό... Ευτυχώς υπάρχουν ακόμα κάποιοι που θυμούνται. Και τις θυσίες και τις απεργίες.
Πολύ ωραίο κείμενο.

Nefeli είπε...

logia, ξωτικο, το μεροκαματο του τρομου ειναι παντοτινος εφιαλτης ειτε κοιμισμενος ειτε ενεργος
50fm ευχαριστουμε μανα και κορη για τον θαυμασμο! η κορη θα μπει στο blog σου μεσα στη μερα γιατι δεν το εχει δει ακομα
selena, καλημερα! χαιρομαι για τη γνωριμια :)
γιωργο ειτε στο περαμα ειτε στην καθε λαρκο, θα υπαρχουν προσωπα και γεγονοτα που δεν θα πρεπει να γινουν μονο αναμνηση

καλημερα

Roadartist είπε...

Καλησπέρα Νεφέλη!
Δε μπορέσαμε να τα πούμε, πως σου φάνηκε η συναυλία; Εμείς φύγαμε με περίεργα συναισθήματα..
Λίγο ο ήχος στο fuzz, λίγο που δεν έπαιξε και κανένα κομμάτι από τα Soundtrack Amelie, Goodbye lenin.. Όπως και να έχει πάντως είναι σίγουρα ανεπανάληπτος ο Tiersen..
Να σαι καλά, φιλιά.