Ένα λιγότερο και δύο περισσότερα

- Όταν είμαστε μεταξύ ύπνου και ξύπνιου κάνουμε πολύ περίεργες σκέψεις

- ...

- Είδα λέει οτι ο ύπνος είναι σα μια γκρι πλαστελίνη που ξεκινάει από το πρόσωπό μας και εκτείνεται ευθεία προς τα εκεί που είμαστε στραμμένοι και όσο πάει γίνεται λεπτή λεπτή όπως γίνεται η πλαστελίνη στις άκρες της και φθείρεται κι εκεί τελειώνει ο ύπνος

Ανθρώπινα εγκεφαλικά κύτταρα, δεν είμαι ακόμα σίγουρη οτι ξέρω πώς λειτουργείτε με μπερδεύετε και δεν ξέρω αν μου αρέσει να ανοίγω τα μάτια μου στο κτελ Αθήνα - Ζάκυνθος και να μιλάω για γκρι πλαστελίνες

Ούτε είμαι πολύ σίγουρη αν μ' αρέσει να δημιουργούνται μικρές μικρές σκέψεις σαν κλωστούλες στο κεφάλι μου κι αυτές σιγά σιγά να τρέφονται από τα τοιχώματα και να γίνονται κουβάρι πολύ πολύ μεγάλο

Ούτε έχω αποφασίσει αν μ' αρέσει να ξεχνιέμαι στα καλά καθούμενα και να αφαιρούμαι κοιτώντας το 3ο διαγώνια δεξιά πλακάκι και όταν επιστρέφω να έχω χάσει 2 συζητήσεις

Και ξέρεις δεν μπορώ να καταλήξω αν μ' αρέσει εκεί που είμαι χαρούμενη και τα μάτια μου γυρίζουν όλο γύρω και η γλώσσα μου τρέχει πιο γρήγορα από μένα, να πέφτω απότομα σε βάθη που δεν κάλεσα ποτέ να ρθούνε να με βρούνε και να απαντάω "τίποτα δεν έχω" επειδή τίποτα δεν έχω ή αυτό που έχω το κρύβω αμυντικά σε πολλά όμορφα μικρούλικα τίποτα

Και σίγουρα δεν μπορώ να σου πω αν μ' αρέσει να ζω ωραία στη χώρα των ονείρων όπου όλα είναι ωραία και δε χρειάζεται αποφασιστικότητα και ξάστερες κινήσεις ή αν προτιμώ να κατεβαίνω από τα σύννεφα και να βλέπω αυτά που τρέχουν στο κεφάλι μου να υλοποιούνται ή να καταστρέφονται

Υπερεκτιμημένα ανθρώπινα εγκεφαλικά κύτταρα

Μέχρι να αποφασίσω αν μ' αρέσει ο τρόπος που λειτουργούν, παίρνω την απόφαση να κάνω τα εξής:

1) να ξεχνιέμαι λιγότερο

2) να μιλάω όταν το χρειάζομαι περισσότερο

3) να είμαι ειλικρινής με τον εσωτερικό μου κόσμο περισσότερο

Ένα λιγότερο και δύο περισσότερα και όλα αυτά τα κάπως προσωπικά τα γράφω γιατί μια υπεύθυνη δήλωση δεν υπογράφεται χωρίς μάρτυρες