Το έτος 2056 ήταν αδιαμφισβήτητα το έτος των μυρμηγκιών.
"Δεν αντέχω άλλο", είπε η Αν - Μαρί φωνάζοντας σε διάστημα 5ης καθαρής και με την μωβ βαλίτσα στο αριστερό χέρι βγήκε από τη ζωή του Ζωρζ - Λι.
Τα δύο δίδυμα μυρμήγκια του ισογείου περπάτησαν από το δεξί μπατζάκι του Ζωρζ - Λι μέχρι το ύψος του αριστερού πνεύμονα και κοντοστάθηκαν στον στεναχωρημένο ρυθμό των εννιά ογδόων, ο οποίος χτύπαγε δύο δέκατα έκτα σε κάθε κίνηση και μετά βυθιζόταν σε παύσεις.
Ο Ζωρζ - Λι φόρεσε τα καρώ γάντια της κουζίνας και πήγε στο μπάνιο να πετάξει γυναικεία προιόντα περιποίησης σκεφτόμενος οτι θεωρητικά δεν θα υπήρχε κανείς μέχρι το βράδυ να τα χρησιμοποιήσει.
Κοίταξε το κουτσό μυρμήγκι στο καπάκι και αναρωτήθηκε αν του αρέσει η μυρωδιά της σταφίδας προερχόμενη από πλαστική κυλινδρική συσκευασία με άσπρο υγρό προορισμένο να μυρίζει σταφίδα.
Μετά ο Ζωρζ - Λι μεταφέρθηκε στην κουζίνα, ρύθμισε τον φούρνο στους 180 και απομάκρυνε από τη σακούλα του ψωμιού την επταμελή οικογένεια που μετέφερε με προσήλωση ένα δύο δυόμιση σουσάμια από τα αριστερά προς τα δεξιά και κάτω.
Θεώρησε οτι τώρα που έφυγε η Αν - Μαρί θα χρειαστεί ένα έκτακτο συμβούλιο με τα μυρμήγκια, καθότι σε περίοδο οικονομικής κρίσης θα του ήταν δύσκολο να τα συντηρήσει στηριζόμενος στο μισθό του γυαλιστή καθρεπτών, ο οποίος ομολογουμένως δεν αρκούσε για μεγάλα ανοίγματα.
Την ώρα που έβαζε στο φούρνο το κατεψυγμένο ρολό, χτύπησε το τηλέφωνο και ο Ζωρζ - Λι μεταφέρθηκε χορεύοντας ένα μελαγχολικό ταγκό προς το σαλόνι.
"Εμπρός", είπε κάνοντας μια στροφή την αόρατη ντάμα του και αγγίζοντας τολμηρά το γοφό της πάνω από το κίτρινο βελούδο. Η γραμμή κουδούνισε και ύστερα έπεσε με ένα μαλακό κλικ. Ο Ζωρζ - Λι παραμέρισε από τα πλήκτρα 4, 7, # ένα γέρικο ζευγάρι και έναν προπονητή του γκολφ που σέρναν ένα μόριο σταφυλιού και κάθησε οκλαδόν στο πάτωμα μπροστά από τον τοίχο.
"Έι", είπε στην παρέλαση που κατευθυνόταν προς την άκρη του τοίχου. "Πρέπει να μιλήσουμε".
Η παρέλαση σταμάτησε και όλοι γυρίσαν προσεκτικά προς τον καθιστό Ζωρζ - Λι. Αυτός έξυσε το κεφάλι του και ξερόβηξε.
"Ή Αν - Μαρί έφυγε. Ο μισθός μου δε φτάνει για να τα βγάλουμε όλοι πέρα. Νομίζω πρέπει να μετακομίσετε"
Ο πρώτος τον κοίταξε, ύστερα κοίταξε τον δεύτερο, ο δεύτερος κοίταξε τον τρίτο, ο τρίτος τoν τέταρτο, ο τέταρτος τις τρεις τελίτσες και οι τρεις τελίτσες το ν.
Ο πρώτος έξυσε το κεφάλι του, ξερόβηξε και έδωσε στον Ζωρζ - Λι το μπουκαλάκι. Το μπουκαλάκι ήταν 8,5 φορές πιο μικρό από την παρανυχίδα της Αν - Μαρί και ο Ζωρζ - Λι διάβασε συλλαβιστά την επιγραφή "Φάε με" κάνοντας μια καλοζυγισμένη κορόνα στο "με".
Ο ιΛ - ζρωΖ γύρισε προς το τηλέφωνο, μύρισε το μισοψημένο ρολό απ' την κουζίνα, κοίταξε τον λογαριασμό του ρεύματος στο οβάλ τραπέζι της γωνίας και μετά έφαγε αυτό που του είπανε να φάει.
Μετά από 2 λεπτά σκαρφάλωσε στην σακούλα του ψωμιού, άρπαξε ένα σουσάμι με τη βοήθεια του προπονητή του γκολφ και άρχισε να περπατάει μεθοδικά προς την μικρή τρύπα της άκρης του τοίχου.
Το 2056 ήταν αδιαμφισβήτητα το έτος των μυρμηγκιών.
