Κυριακή 28 Φεβρουαρίου 2010

Rec/Vie/Em


Με την πλάτη στο πάτωμα και το ψυγείο να βουίζει, πουστέψαμε

Αθόρυβα μέσα στο θόρυβο

Όπως το είχε πει εκείνη με τα μαύρα φίλους πουλιά

Και τώρα τριγυρνάμε αξιοθρήνητοι κολλάμε σε πλαστικές μεμβράνες όπως οι τούφες γκρίζα σκόνη ξέροντας οτι το καλύτερο που μπορεί να γίνει είναι να μετατρέψουμε τους εαυτούς μας σε συνάλλαγμα

Να μετατρέψουμε τους εαυτούς μας σε συνάλλαγμα

Να τρέψουμε μετά τους εαυτούς μας αλλάζοντας τα συν σε αντάλλαγμα

Και να καρφώσουμε τις πλάτες μας

Με ορμή

Σε σκληρά καρφιά γελώντας ξεκούρδιστα

Στο χάραμα το αδιαμφισβήτητο που πάντα ξημερώνει χάραμα

Και δεν είμαστε εμείς αλλά είμαστε εδώ

Σαπισμένοι

Παίρνουμε τηλέφωνο με απόκρυψη αυτούς που δεν το σήκωσαν για να τους εξαναγκάσουμε στη φωνή μας

Κάνουμε σχέσεις του φαίνεσαθαι όσο το είναι μας βαριέται να ανέβει με τις σκάλες

Σε πηγαδάκια ριγμένοι διατυμπανίζουμε την αγωνία μας να μη μας πάρουν την αποκλειστικότητα

Που αποκλειστικά σε ανθρώπους θέσεις σχέσεις σκέψεις έχουμε

Και εμπορευόμαστε τον ήχο την εικόνα τη γεύση την αφή

Το χαμόγελο τον ήλιο το ουράνιο τόξο

Καταπνιγμένοί στην ανάγκη μας να μας χρειάζονται οι άλλοι πιο πολύ

Πιο συχνά πιο ίδια

Πιο μετατρέψιμα

Πιο σάπια

Γιατί πουστέψαμε

Και μετατρέπουμε

Εμείς

Εμάς

Σε σκόνη


Δεν υπάρχει μαριονέτα στη σκηνή και χέρια πάνω πίσω. Υπάρχουμε μόνο εμείς και όμορφες εικόνες που μας κατακλύζουν ακόμα κόντρα στις άσχημες σε πείσμα της σκόνης σε πείσμα των καιρών. Θα ενώσουμε τους ωκεανούς και θα πάρουμε μπρος ξανά.

[Τίμο σ' ευχαριστώ]


η εικόνα του Pan/Pan

13 σχόλια:

Γιώργος Ορφανός είπε...

θα μου στείλεις τη μετάφραση σπίτι?? :D
Πού έχεις χαθεί??

pan pan είπε...

πες τα

dirty blue είπε...

Κάνουμε σχέσεις του φαίνεσθαι όσο το είναι μας βαριέται να ανέβει με τις σκάλες

το είναι μας βαριέται να ανέβει με τις σκάλες!

το είναι μας βαριέται να ανέβει...

το είναι μας βαριέται...


άφωνος πάλι νεφελάκι!

logia είπε...

σκίτσο και κείμενο πάνε πακέτο;
μήπως ετοιμάζετε καμιά συνεργασία;

τελικά όταν έχεις τις μαύρες σου (μεταφράζω, ξυπνάς άσχημα) είσαι πολύ δημιουργική!!!!!!
άνοιξε η πόρτα καταλάθος και είδες τη σαπίλα σε όλη της τη μεγαλοπρέπεια...
αλλά δεν πειράζει
το αποτέλεσμα ήταν να δεις την αλήθεια κατάφατσα και να κάνεις ένα κείμενο που σπάζει κόκαλα

σ΄αγαπάω ρεεεε!!!!

υ.γ.:
βρες μια συνταγή για μετάλλαξη
γιατί την Κυριακή έχεις παραμύθι για μικρούς και μεγάλους και πρέπει να έχεις τρελλά κέφια!!!

σ' αγαπάω στό'πα;
:)))))

Nefeli είπε...

γιωργο ναι, αν μου στειλεις φωτογραφιες απο το βερολινο :)

παν παν ζωγραφισε τα

στεφανακο τωρα που ξεμπλεκω σιγα σιγα θα παμε για καφε και θα μου φερεις ενα πακο ποιηματα, που στο μπλογκ σου κανεις αναρτησεις καθε του αι γιαννιου :)

logia
ε τι να πω τωρα :
με το σχολιο εκανες ηδη τη μεταλλαξη

Captain-Τζίμης είπε...

Μέσα απ' τη σαπίλα και τη στάχτη γεννιέται ο ανθός, το φως και η ελπίδα... Πώς το λέει το τραγούδι, "το πιο βαθύ σκοτάδι είναι πριν την αυγή..."; Οι διαπιστώσεις σαπίλας και στάχτης δεν θα πρέπει νομίζω να μας καταθλίβουν αλλά, ενώνοντάς μας, να μας κάνουν πιο δυνατούς και θαρραλέους. Είναι η πρόκληση κάθε γενιάς. Φιλιά και καλημέρες

Nefeli είπε...

χατζ-χατζ βρηκες τους αγαπημενους μου στιχους παυλα φιλοσοφια μου
το κειμενο ειναι αισιοδοξο στο μυαλο του δημιουργου του κι ας μη φαινεται παρα μονο στην κρυφη αναγνωση του τιτλου
καλημερα χατζηπετρακι :)

Ανώνυμος είπε...

... σύρματα τεντωμένα όλοι μας Νεφελάκι...
Σε πείσμα ίσως των καιρών και των επιταγών τους. Τα καρφιά πάντα πονάνε αλλά με λίγη προσπάθεια λυγίζουν κιόλας.
Τα φιλιά μου.

ξωτικό είπε...

ρε συ Νεφελάκι λυπήσου με ρε
κάθομαι το χαζό και χτίζω με τα χρωματιστά τουβλάκια μου κι έρχεσαι ρε σκασμένο και τραβάς κλωτσιά ;;;;; ρε Νέλληηηηηη δεν τό'δειρες ρε τότε που έπρεπε;;;;;
Ρε μικρό σιγά σιγά της αλήθειες ρεεεε
σιγά πουλάκι μου και με το μαλακό κυκλοφορούν και ξωτικά εξοντωμένα ρε δεν θέλουν και πολύ να τα ξεκάνεις
τσ τσ τσ ασήκωτες γίνανε οι φτρερουγίτσες μου
το κρίμα στο λαιμό σου
(σοκολάτες δεν έχετε σ'αυτό το σπίτι;;;;;)

Ourestis είπε...

Θα προσπαθήσω να έρθω αύριο.
Αναμένω το No/C/Turn/E.

A.G.Selena είπε...

Κατά μάνα,κατά κόρη!!!
Ε τι να πω?Σιωπώ!!!!

Nefeli είπε...

travellirious θα τα λυγισουμε ολα :)
selena, τα γονιδια ταξιδευουν και επιστρεφουν, τις καλημερες μας απο μαμα και κορη
ορεστη, καταχαρηκα με το No/C/Turn/E γιατι νομιζα οτι μονο εγω καταλαβαινω τι γινεται στον τιτλο του rec/vie/Em [στον παρνασσο πηγε καλα :)]

Nefeli είπε...

ξωτικακι :)
απολογουμαι πολυ.
δυστυχως ειπαμε να δοκιμασουμε να κοψουμε τις σοκολατες σε αυτο το σπιτι και ηταν μεγαλο λαθος :)
νομιζω θα επιστρεψουμε στις συμβουλες του ονειρολογου
βουτηγμενη στις τυψεις για το κακο που σου κανα, χθες εβλεπα παντου στο μετρο ροζινες
καλημερα!