Σάββατο 21 Φεβρουαρίου 2009

m for mogwai & misuse (20/2 gagarin 205)


Έφυγαν όλες μου οι δυνάμεις και έλιωσα στον ήχο. Έγινα εύπλαστη σαν πλαστελίνη. Σώμα που αφέθηκε στη βαρύτητα και συνάμα αιωρήθηκε πιο πάνω. Δεν έχω ξανανιώσει έτσι σε συναυλία - ξανανιώσει_κοινότοπη_φράση - τόσο παραδομένη, τόσο μαλακή, τόσο ενωμένη με κάτι. Με κάτι που κυλάει γύρω γύρω στο χώρο χωρίς να μπορείς να το αγγίξεις και χωρίς να το καταλαβαίνεις μπαίνει μέσα σου, απορροφάει τις σκέψεις σου και κυλάς μαζί του, σε στέλνει πάνω στην οροφή και κάτω στο έδαφος, και μετά πιο πάνω και πιο κάτω, πάνω στον ουρανό και κάτω στο χώμα

Μάγια μας κάναν και τώρα θα τα πάρουν μαζί τους στη Σκωτία. Βγήκαν και μας πέταξαν στα μούτρα το forte και το piano τους και το κάναν με τέτοιο σεβασμό και τέτοια αγάπη που δεν ξέραμε πώς να τα παραλάβουμε. Τους κρυφοκοιτάγαμε από κάτω και προσπαθούσαμε να καταλάβουμε αν μόλις τώρα κουνήθηκε ο εγκέφαλος μας ή αν είναι όλα στη θέση τους. Και αυτοί σκάγαν χαμόγελα που και που και όλο λέγαν "thank you, thank you very much" σαν να μην τρέχει τίποτα


Και μπορεί οι mogwai να ήταν η σιωπή και ο θόρυβος που κάναν διάλογο για 2 ώρες με μας ακροατήριο παραδομένο . Αλλά ακροατήριο παραδομένο ολοκληρωτικά είναι αυτό που παραδίνεται από την αρχή και η πραγματικότητα άρχισε να γίνεται πιο λεία στις γωνίες από την ώρα που βγήκαν οι misuse. Θα πάω στα ράφια, να βρω το όνομα τους, να αγγίξω το πλαστικό της συσκευασίας, να γυρίσω τα φύλλα στο βιβλιαράκι ένα ένα, να δω τι artwork έχει το album αυτών των τύπων που έπλεκαν ήχους και εικόνες με σκοτεινά ριφάκια και καλά κρυμμένη γλύκα στις συγχορδίες, θα ξαναπετάξω, θα ξανακυλήσω, θα ρέω ξανά


Γιατί μετά από ένα 3ωρο βουτιάς στον ήχο και παραίτησης από τα πάντα, δεν είμαι εδώ. Αυτή τη στιγμή δεν είμαι εδώ και είμαι καλά εκεί που είμαι. Ευχαριστώ
_______________________________________________________
* Οι Mogwai εμφανίστηκαν την Παρασκευή 20/2 στο Gagarin 205, τη συναυλία άνοιξαν οι δικοί μας Misuse

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

omorfo!

Ανώνυμος είπε...

τούτο δώ χαϊκού ινκόγκνιτο δεν είναι, είμαι σίγουρος. δεν ξέρω αν είναι κάτι μεταμφιεσμένο σε κάτι αλλά! ξέρω ότι πλησιάζει πολύ την υφή του δέρματος που φορούσα στη συναυλία εκείνη τη μέρα και τη γεύση που έμεινε μετά. οπότε γι'αυτό και μόνο... ωραία. =)

moN_kouL είπε...

γεια σου νεφελη!
βγηκαν για encore?
στο τελευταιο κομματι σκασαν στα γελια κοιτωντας το κοινο?
κατα τη διαρκεια της συναυλιας ενιωθες θαλασσα ή αερα?
(21/2 μυλος!)